Jarvis Jay Masters ismini ilk defa Tara Brach’ın bir konuşmasında duymuştum.1981 yılında henüz 19 yaşındayken silahlı bir soygundan dolayı yargılanarak San Quentin cezaevinde girmiş ve daha sonra hükmü bir başka suçtan ağırlaştırılarak ölüm cezasına çarptırılmış bir mahkum Jarvis Jay Masters.

“Fedakarlık”, bir amaç uğruna zorlukları göğüslemek demekmiş.

Özveri demekmiş.

ÖZ-VERİ…Özümden vermek!

Bu kelimeyi bir anda yüksek sesle söyleyince insanın üzerinizde sarsıcı bir etki yaratabiliyor. Başkalarına özverili bir noktadan destek olmak, alan tutmak, her ne ise ihtiyaçlarının karşılanmasına katkıda bulunmak ne kadar büyük bir manevi tatmin ve mutluluk verir insana!

Zihnimizde oluşan endişeli ve yıkıcı düşünceler, her düşündüğümüze inandığımızda üzerimizde çok daha fazla etkili olurlar.

Mindfulness pratikleriyle çocukluğumuzdaki heyecanlı, meraklı, cesur ve yaratıcı halimizi yeniden yakalamak…

Kendimize karşı göstereceğimiz öz-şefkatin önemine ve öz-şefkat pratiklerinin zaman içinde duygusal dayanıklılığımızın artmasına büyük oranda katkı sağladığına daha önceki yazılarımda değinmiştim.

“Kendimizi sevmek” konusuna farklı bir bakış açısı getirerek “Kendimizi sevebilmemizin ilk adımı Mindful bir şekilde nefes almaktır.” diyor zen ustası Thich Nhat Hanh.

Uzun zamandır sürdürdüğüm bir alışkanlığım var. Zorlandığım bir durumla karşı karşıya kaldığımda kaleme sarılıyorum ve oturup yazıyorum.

“Harward Business Review” dergisinin geçmiş yıllarda yayınlanan bir sayısında gördüğüm bir makale oldukça ilgimi çekmişti. “10 dakikalık bir meditasyon pratiği yaratıcılığı arttırabilir mi?” diye bir soru yöneltiyordu makalenin başlığı.

Yukardaki şirin kedinin keyfine diyecek yok. Ne kadar da rahat uzanmış koltuğa; bırakmış kendinin yer çekiminin kollarına…

Ara sıra sizin de içinizden geçmiyor mu, “şuraya bir yatak ser hancı” misali şöyle bir uzanmak, dinlenmek, enerji toplamak? Kısa da olsa ara vermek ve kendimize ihtimam göstermek; kendi mutluluğumuz ve verimliliğimiz için çok önemli.

“Kendinizle sanki çok sevdiğiniz biriyle konuşur gibi konuşun.” diyor Brene Brown.Sonuçta her şey sözle, ve söze döktüğümüz niyetlerle başlamıyor mu?Kendimize karşı göstereceğimiz öz bakımın içerisine tabii ki yine kendimize karşı göstereceğimiz öz şefkat ve öz sevgi de giriyor.

“Karşılaştığımız her probleme 3 çözüm yaklaşımı vardır: Kabul etmek, değiştirmek ya da bırakmak. Eğer kabul edemiyorsanız, değiştirin. Eğer değiştiremiyorsanız, bırakın.”

Jung Pueblo’nun bu sözlerini okuduğumda kendi hayatımda büyük oğlumla yaşadığım bir süreç aklıma geldi.

Barış aktivisti ve Zen ustası Thich Nhat Hanh,“Meditasyon, kendi özümüzün doğasını görebilmek ve UYANMAKTIR.” diyor.“INTERBEING” KAVRAMI /“Mindfulness yaşam biçimini pratik ederek ve çevremizde gördüğümüz her şeyin doğasına derinlemesine bakarak birbirimize görünmeyen bağlarla bağlı olduğumuzun gerçeğini görebiliriz.

Hepimiz içgüdüsel olarak bilsek de, daha önceki yazılarımda sessiz ve sakin doğa yürüyüşlerinin, doğayı dinlemenin insan sağlığına ne kadar iyi geldiğinin bilimsel olarak da kanıtlandığından bahsetmiştim.

Her hafta Salı akşamları düzenlediğimiz Hepimiz Bir’iz online Meditasyon ve Mindfulness Buluşmalarımızı geleneksel olarak “Sevgi-nezaket-şefkat” meditasyonu ile sonlandırıyoruz. Bu akşam inşallah 62. defa bu meditasyonu birlikte yapıyor olacağız. Hepiniz davetlisiniz! Bunun temelde 2 nedeni var:

“Öz-bakım” denildiğinde ne anlıyoruz? “Öz-bakım” dediğimiz şey gerçekten nedir? Belki bir çoğumuz bu sözcüğü duyar duymaz bir SPA’ya gidip bütün bir günü masaj ve diğer rahatlama teknikleriyle geçirmek ya da alışverişe çıkarak pahalı giysiler almak, ya da egzotik bir tatile çıkmak gibi kendi istek ve zevkimize hitap edecek faaliyetlere bulunmak olarak algılayabiliriz.

Daha önce meditasyon pratiği yapmamış ama bu konuyla ilgilenenleriniz varsa yukarıda kısaca aktarmaya çalıştığım aşamaları tatbik ederek bu yolculuğa adım atabilirsiniz.

Bazen kendimi aşırı bir tempoda çalışırken buluyorum. Evet, mesleğimi çok sevdiğim için işimi yaparken büyük bir heyecan ve keyif duyuyorum ancak yine de gün sonunda kendimi bitkin hissettiğim çok zamanlar oluyor. Eminim sizler de benzer bir deneyim yaşıyorsunuzdur. Ancak “azı karar, çoğu zarar” atasözünü boşuna söylememişler. Her şey de olduğu gibi, hayatımızın her alanında denge çok önemli. Dengeye gelebilmek için ise, önce durmayı ara vermeyi bilmemiz gerek.

Pazartesi günü yaptığım IG yayınında, Sharon Salzberg’ün “Real Change” kitabını referans alarak İngilizce “Equanimity” kelimesinin anlamına dair kısa bir giriş yapmaya çalışmıştım.

Kaygı veya anksiyetenin varlığını sürdürebilmesi için öncelikle bize kendimizin yalnız ve başkalarından ayrı olduğumuz fikrini düşündürtmesi gerekir. Ancak bu doğru değildir. Yani, anksiyete yaşayan sadece biz değilizdir.

Belli aralıklarla yayınladığım “An.trakt” başlıklı kısa yazılarımda, yoğun tempomuz içerisinde durmamızın, odağımızı kendimize yöneltmemizin ve mola vererek merkezlenmemizin faydalarından bahsediyorum. Kulağa belki klişe gibi gelebilecek bu önerilerim aslında son derece bilimsel araştırmalarla desteklenen bulgulara dayanıyor.